เสียงแหบ เสียงหายขณะพูด เสียงแตกพร่าเป็นอาการแสดงของโรคบริเวณเส้นเสียงหรือสายเสียง สาเหตุที่พบบ่อยได้แก่ความผิดปกติที่สายเสียง เช่น สายเสียงบวมอักเสบ หรือเป็นอัมพาตเสียงแหบบางอย่างเกิดจากการใช้เสียงที่ไม่ถูกต้องจากการพูดตะโกนการใช้เสียงดังติดต่อกันเป็นเวลานานเช่นการเชียร์กีฬาพวกที่เป็นหวัดเจ็บคอแล้วการอักเสบลุกลามลงไปยังกล่องเสียงก็จะทำให้มีอาการเสียงแหบตามมาได้ กลุ่มผู้ป่วยพวกนี้มักเป็นช่วงสั้น ๆและอาการดีขึ้นภายหลังการพักเสียง การดื่มน้ำและการรักษาตามอาการพวกที่เสียงแหบเรื้อรังเกินกว่า 2 สัปดาห์ต้องได้รับการตรวจจากแพทย์เพื่อดูความผิดปกติที่สายเสียงสิ่งที่พบได้บ่อยได้แก่ตุ่มที่สายเสียงซึ่งมักพบในผู้ที่มีอาชีพต้องใช้เสียงเช่น ครู นักร้องและมะเร็งบริเวณกล่องเสียงโดยเฉพาะในผู้ป่วยสูงอายุที่มีอัตราเสียงต่อการเกิดมะเร็งสูง เช่นพวกที่กินเหล้า สูบบุหรี่เป็นประจำ
คำแนะนำทั่วไปสำหรับการถนอมเสียงคือ หลีกเลี่ยงการตะโกนหรือกรีดร้องไม่ควรทำเสียงแปลกพิสดาร เค้นเสียงหรือเกร็งคอขณะพูดพึงหลีกเลี่ยงการพูดในที่ที่มีเสียงดังและการพูดควรใช้ระดับเสียงที่เป็นธรรมชาติของตัวเอง ไม่สูงหรือต่ำเกินไป โดยมีการหยุดเว้นวรรคตอนเพื่อเป็นการพักเสียง งดการสูบบุหรี่ควรอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดีปราศจากฝุ่นควันและกลิ่น
การกระทำดังกล่าวจะทำให้ท่านมีเสียงที่สดใสมีคุณภาพ และคงอยู่กับท่านนานเท่านาน
ศูนย์วิจัยสุขภาพกรุงเทพ ในเครือ บริษัท กรุงเทพดุสิตเวชการ จำกัด (มหาชน)
ผู้ประพันธ์