พวกเราทุกคนคงไม่มีใครปฏิเสธว่าสิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติมีความสำคัญต่อการดำรงชีวิตของคนเราทั้งทางตรงและทางอ้อม ถ้าหากพวกเราไม่ช่วยกันพิทักษ์รักษาสิ่งแวดล้อมเอาไว้ ตัวเราเองหรือลูกหลานของเราก็จะต้องประสบเคราะห์กรรมจากภาวะที่สิ่งแวดล้อมเลวร้ายลงเรื่อย ๆ ทรัพยากรทางธรรมชาติโดยเฉพาะป่าไม้มีปริมาณลดลงเรื่อย ๆ เพราะฝีมือมนุษย์ และสิ่งที่จะหมดไปด้วยก็คือสัตว์ป่าที่อยู่ในป่าดงพงไพร มีวัฏจักรที่หมุนเวียนชีวิตของตนเองโดยต้องอาศัยวงจรธรรมชาติของป่าไม้ซึ่งนับวันจะมีจำนวนพื้นที่ลดน้อยลงตลอดเวลา
ตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ.2535 ได้แบ่งสัตว์ป่าไว้ 2 ประเภทคือ สัตว์ป่าสงวนและสัตว์ป่าคุ้มครอง ซึ่งมีสัตว์ชื่ออะไรบ้างเราจะไม่ขอกล่าวถึง เพราะคิดว่าพวกเราคงทราบดีว่าสัตว์ประเภทใดเป็นสัตว์ป่า แต่เราต้องการให้ท่านได้รับทราบว่าความสำคัญของสัตว์ป่าว่ามีอย่างไร
สัตว์ป่าอำนวยประโยชน์นานาประการต่อมนุษย์และทรัพยากรธรรมชาติอื่น ๆ มากมาย ส่วนใหญ่จะเป็นทางอ้อมมากกว่าทางตรง จึงทำให้พวกเรามองไม่ค่อยเห็นคุณค่าของสัตว์ป่าเท่าที่ควรเมื่อเทียบกับทรัพยากรธรรมชาติอื่น ๆ เช่น ป่าไม้ ลำน้ำ และแร่ธาตุเป็นต้น สัตว์ป่ามีคุณค่าทั้งด้านเศรษฐกิจ การเป็นอาหาร เครื่องยาสมุนไพร การนำมาเป็นเครื่องใช้ การนำมาเลี้ยงเพื่อนันทนาการ และการพักผ่อนหย่อนใจ การนำมาสำหรับการทดสอบ การวิเคราะห์วิจัยทางการแพทย์ การเป็นตัวควบคุมสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ในธรรมชาติ เช่น ค้างคาวกินแมลง นกฮูก และงูกินหนู นกกินหนอน และโดยเฉพาะอย่างยิ่งสัตว์ป่ามีคุณค่าต่อทรัพยากรป่าไม้หลายประการ เช่น ทำลายศัตรูของป่าไม้ ช่วยผสมเกษรดอกไม้ในป่า ช่วยในการกระจายเมล็ดพันธ์พืชไม้ในป่า และสัตว์ป่าช่วยทำให้ดินในป่าอุดมสมบูรณ์
ดังนั้น จะเห็นกันแล้วว่ามนุษย์เรามองเห็นความสำคัญของสัตว์ป่าที่มีต่อทรัพยากรธรรมชาติมากมายหลายประการด้วยกัน แต่ก็มีอีกส่วนหนึ่งที่พยายามหาประโยชน์จากการไล่ล่าหรือฆ่าสัตว์ป่า ดังที่ได้กล่าวมาแล้ว พวกเราจึงต้องช่วยกันปลุกจิตสำนึกของคนใกล้ชิดและลูกหลานให้เห็นความสำคัญของเรื่องนี้ และช่วยกันต่อต้านการใช้ประโยชน์จากสัตว์ป่าในทางที่ผิด แล้วชีวิตสัตว์ป่าจะได้รับการคุ้มครอง เพื่อโลกที่สดใสในอนาคตภายหน้านะคะ
ศูนย์วิจัยสุขภาพกรุงเทพ ในเครือ บริษัท กรุงเทพดุสิตเวชการ จำกัด (มหาชน)
ผู้ประพันธ์